شوشتر در چنبره ترافیک؛ فریاد خاموش یک شهر  

شوشان ـ عبدالحمید گل‌افشان :

شوشتر، شهر کهن و دل‌نواز خوزستان، این روزها نه با نوای دل‌انگیز سازهای آبی، که با سمفونی ناهنجار بوق خودروها و آهنگ اعصاب‌خردکن ترافیک به زندگی خود ادامه می‌دهد.

گویی چنبره‌ای آهنین از دود و انتظار، نفس‌های این شهر را به شماره انداخته است.

 دیگر خیابان‌های شوشتر، شریان‌های حیاتی شهر نیستند؛ به کانونی از بی‌قراری و کلافگی تبدیل شده‌اند که آرامش را از مردم ربوده و لبخند را از لبانشان شسته است.

  این گزارش، روایتی است از این درد مشترک، فریادی است که از سینه هر شهروندساکن شوشتر برمی‌آید.  

  اوضاع کنونی: صحنه‌ای از یک بن‌بست بزرگ  

تصور کنید صبحی را که عازم محل کار یا مدرسه هستید، اما خیابان به جای مسیر حرکت، به دیواری از آهن و بی‌صبری بدل می‌شود.

 این تصویر، کابوس روزانه بسیاری از همشهریان ماست.

  خیابان‌های خفه:  

محورهای اصلی شهر، از چهارراه امام خمینی تا طالقانی، از میدان هفده شهریور تا پل آزادگان، در ساعات اوج به ویژه بامدادان وعصر هنگام غروب، دیگر رمقی برای حرکت ندارند. آنها به پارکینگ‌های عظیم وبی‌سروصدایی

 تبدیل می‌شوند که گاهی گذر از چند صد متر، به آزمونی طاقت‌فرسا برای اعصاب تبدیل می‌ شود.این معضل به ویژه در روزهای پنجشنبه برای زیارت اهل قبوروساعات اولیه صبح وظهروعصر مدارس، به اوج خود می‌رسد و زندگی روزمره مردم را به کام تلخی می‌کشد.

  آشفتگی در ایستگاه‌های غیرمجاز:

 متأسفانه، تجمع خودروهای مسافربر و تاکسی‌های خطی در نقاط حساس، بی‌آنکه نظارتی کارآمد بر آن باشد، گره‌های کور ترافیکی ایجاد کرده و راه را بر سایرین می‌بندد.

  بی‌اعتنایی به قانون؛ توقف‌های ویرانگر:  

تابلوهای «توقف ممنوع» در بسیاری از نقاط، تنها به تزیینی غم‌انگیز بدل شده‌اند. رانندگان، با بی‌توجهی، خودروهای خود را در دل‌تنگ‌ترین معابر متوقف می‌کنند و رشته‌های حرکت را پنبه می‌سازند.

  رقابت خطرناک موتورسیکلت‌ها  :

حرکت پرخطر موتورسیکلت‌ها و سه‌چرخه‌ها بین خطوط، نه تنها آرامش که ایمنی جان همه عابران و رانندگان را به مخاطره می‌اندازد و بر دلهره‌های ترافیک می‌افزاید.

  زیرساخت‌های ناتوان؛  

  ریشه یک درد دیرینه  

  خیابان‌های شوشتر،  مانند رگ‌هایی هستند که برای حجم خون یک نوجوان طراحی شده‌اند،

  اما اکنون باید خوناب یک کهنسال پرخون را حمل کنند!  

عرض ناکافی خیابان‌هایی مانند امام خمینی و طالقانی،

میدان۱۷شهریوربه جاده دروازه در کنار حجم انبوه خودروها و موتورسیکلت‌ها، کار را به جایی رسانده که گاهی بخشی از همان عرض محدود، به پارکینگ موتورسیکلت‌ها اختصاص می‌یابد و عبور و مرور را به کابوسی غیرقابل تحمل تبدیل می‌کند.

یک کارشناس  با سابقه راهنمایی و رانندگی که نخواست نامش فاش شود، در گفت‌وگویی  به این نکات کلیدی اشاره کرد:

«  مشکل ترافیک شوشتر،یک معضل چندوجهی است. نمی‌توان تنها یک مقصر را معرفی کرد.  

از کمبود نیروی انسانی برای نظارت در ساعت‌های اوج گرفته تا نبود زیرساخت‌های لازم مانند ایستگاه‌های مشخص برای تاکسی‌ها ونبود ناوگان اتوبوسرانی همگی دست به دست هم داده‌اند.

راه حل، تنها در مدیریت یکپارچه و همکاری تمامی نهادها از جمله شهرداری، راهنمایی و رانندگی  است.

اجرای طرح‌های کوتاه‌مدت مانند نصب استوانه‌های ارتجاعی در نقاط حساس، افزایش دوربین‌های نظارتی و مهم‌تر از همه، آموزش مستمر فرهنگ ترافیک از طریق رسانه‌های محلی می‌تواند جرقه‌ای برای آغاز یک تحول باشد.

 اما بدون عزم جدی و بودجه‌ای مشخص، این اقدامات نیز چاره‌ساز نخواهد بود.»

  برای رهایی از این وضعیت، نیاز به اقداماتی فوری و عملی داریم که برخی از آنها عبارتند از:  

  ساماندهی فوری ایستگاه‌ها:  

 ایجاد ایستگاه‌های مشخص و دارای موانع فیزیکی برای تاکسی‌ها و خودروهای مسافربر، به‌صورت آزمایشی در چند نقطه بحرانی.

  مدیریت هوشمند:  

نصب تابلوهای هشداردهنده و اطلاع‌رسانی به‌موقع و همچنین استفاده از سامانه‌های مردمی برای گزارش تخلفات و نقاط بحرانی.

  فرهنگ‌سازی از پایه:  

اجرای برنامه‌های آموزشی جذاب در مدارس و پخش کلیپ‌های تأثیرگذار در شبکه‌های اجتماعی محلی.

  نظرنگارنده  

همشهریان عزیز! من نیز همچون شما، هر روز طعم تلخ این ترافیک را می‌چشم و نگرانی‌تان را از نزدیک لمس می‌کنم.

  این گزارش تنها یک متن نیست  انعکاس صدای اعتراض همه ماست.  ما خبرنگاران، آیینه تمام‌نمای دردهای جامعه‌ایم که عاشقانه دوستش داریم.  

  جناب  آقای قنبری بزرگوار  

  فرماندارمحترم شهرستان شوشتر

شما امروز نه تنها بالاترین مقام اجرایی،که امید بزرگ مردم شوشتر هستید.چشمان منتظر مردم به شما دوخته شده است.این معضل، آزمونی بزرگ برای مدیریت شماست.

شما می‌توانید با دردست گرفتن ابتکار عمل و تشکیل فوری شورای ترافیک با اختیارات تام، هماهنگی بین تمام دستگاه‌ها را ممکن سازید. یک برنامه منسجم و عملیاتی با تخصیص بودجه‌ای شفاف می‌تواند آرامش را به خیابان‌های ما بازگرداند.

  مردم شوشتر شایسته زندگی بهتر و آرامش بیشتری هستند.اقدام سریع و قاطع شما، نه تنها ترافیک را کاهش می‌دهد، که اعتماد از دست رفته را به دل‌های مردم بازمی‌گرداند.  فرصت را از دست ندهید. زمان آن است که فریاد خاموش این شهر را به گوش برسانید و نام شوشتر را با مدیریتی کارآمد و مردمی، پرآوازه کنید.

بی‌صبرانه منتظر اقدام عملی و امیدآفرین شما هستیم.